Zespół architektoniczny Sanktuarium składa się z:
- kościół parafialny pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela (budynek z roku 1591-1602 z najstarszą częścią – środkową nawą od chóru), przebudowany w latach 1702 – 1724,
- wieża świątyni z przyległą do niej ścianą z połowy XIX wieku,
- wnętrze kościoła późnobarokowe z 1 połowy XVIII wieku,
- kaplica Góry Oliwnej – budowla barokowa z 1755 roku,
- mur i cmentarz kościelny założony w XIII wieku i przebudowany w XVII wieku (nie było o nim mowy we wcześniejszej części referatu),
- kalwaria, usytuowana na sąsiednim wzgórzu ze stacjami Drogi Krzyżowej z XIX wieku,
- plebania zbudowana w 2 połowie XVIII wieku, zwana w referacie przytułkiem dla księży.